Diary:วันวานที่น่าจดจำ "เรื่องเปิ่นๆของฉัน"

มาอัพบล็อกแล้วจ้า พร้อมกับเรื่องเปิ่นๆๆๆ

สวัสดีค่ะ เพื่อนๆทุกๆคน เราไม่ได้อัพบล็อกนานมากแล้วค่า ไม่ได้มาเขียนบันทึกประจำวันเลย
แต่วันนี้ไม่เขียนไม่ได้จริงๆๆ ถึงการบ้านจะเยอะแค่ไหน ก็ขออัพหน่อยเถอะ เพราะเรามีเรื่องจะเล่าให้ฟัง
เราเป็นคนใจร้อนมากไหมนะ เราเป็นคนที่ดินไม่ดูตาม้าตาเรือเอาซะเลยละมั่ง เพื่อนๆคงเซ็ง ว่าจะบ่นอะไรให้ฟัง ใช่ไหม? วันนี้ก่อนเรียนพิเศษบ้านพี่สน เราก็ไปซื้อขนมที่ 7-11 เรื่องนี้เกิดเหตุที่ถนนหน้า 7-11 กลางถนนเลย รถ 10 ล้อจะชนเราอยู่แล้ว ถ้าเพื่อนโมไม่จับแขนเราไว้ได้ทัน โอ้พระเจ้าช่วย รอดตายอย่างหวุดหวิดเลย
แต่จริงๆนะ รถเค้าก็เห็นว่าเรากำลังจะข้าม ทำไมทำแบบนี้ ไม่หยุดให้เลย แต่อย่าไปโทษเค้าเลย เราต้องโทษตัวเองดีกว่า จริงม่ะ รู้สึกถึงความใจร้อนของตัวเองเลย
เรื่องนี้สอนให้ข้าพเจ้ารู้ว่า อย่าได้รีบข้ามถนน มองซ้ายมองขวา อย่าใจร้อน แล้วก็ควรมีเพื่อนข้ามถนนด้วยถ้าจะดี เพราะถ้าเกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝันขึ้น เพื่อนอาจช่วยเราได้ ทำให้สถานการณ์ที่น่าจะย่ำแย่ กลับกลายเป็นเรื่องเปิ่นๆๆ เรื่องหวาดเสียว ที่ช่วยเตือนสติเราต่อไป ในการข้ามถนนครั้งหน้า

แล้วจะอัพใหม่นะค่ะ....