วันเสาร์ที่ 6 กันยายน พ.ศ. 2551

ความหมายของคำว่าเพื่อน



0_0.....คุณเชื่อในพรหมลิขิตมั้ย........0_0
ถ้าไม่... แล้วอะไรล่ะ ที่ทำให้เรามาพบกับคนหลายคนที่ไม่เคยรู้จักมาก่อน
ถ้าไม่... แล้วอะไรล่ะ ที่ทำให้เราถูกชะตาจนเรียกคนๆ นั้นว่า “เพื่อน”
..........เพื่อน.......... คนๆ หนึ่งที่ครั้งหนึ่งก็เป็นได้แค่ คนแปลกหน้าคนหนึ่ง
เวลา ผ่าน เวลา คนแปลกหน้าคนนั้นก็กลับกลายมาเป็นคนที่เรา “ไว้ใจ”
..........เพื่อน.......... คนที่พร้อมอยู่กับเราเสมอๆ ไม่ว่า สุข ทุกข์ เหงา เศร้า
..........เพื่อน.......... คนที่พร้อมแชร์ความรู้สึกต่างๆ
โดยไม่เคยเอ่ยปากว่า “ถ้าทำอย่างนั้นแล้วฉันจะได้อะไร”
..........เพื่อน.......... คนที่ไม่เคยสนใจว่าเราจะหน้าตาดี
มีสกุล ร่ำรวย ยากจน สูง ต่ำ ดำ ขาว หรือไม่
..........เพื่อน.......... คนที่ไม่เคยเสแสร้ง แกล้งทำ ...แต่เพื่อนตาย หายากเหลือเกิน
เรามองด้วยตาเปล่าไม่ได้ว่า คนๆ นี้เป็นเพื่อนตายของเราหรือไม่
เรามองด้วยตาเปล่าไม่ได้ว่า คนๆ นี้ เป็นคนที่พร้อมจะเคียงข้างเราเสมอไปมั๊ย
เรามองด้วยตาเปล่าไม่ได้ว่า คนๆ นี้จริงใจกับเราแค่ไหน
ทั้งหมดนี้ เราใช้ “ตา” มองไม่เห็น
........แต่........ ทั้งหมดนี้เราใช้ “ใจ” มองเห็นได้
เมื่อบทความ ล่วงเลยมาถึงตอนนี้ คุณล่ะ?
ใช้ตามองเพื่อน หรือ ใช้ใจมองเพื่อน
เราบอกไม่ได้ว่าคนๆ ไหนดี ไม่ดี
จนกว่า... เราจะมีโอกาส รู้จักกับคนนั้น แล้วใช้ ใจ ของเราสัมผัส
การคบใครสักคน คบเพียงกายก็ไร้ประโยชน์
แต่ การคบใครสักคน จำเป็นต้องคบกันด้วยใจ
วันนี้.... คุณ ใช้อะไร คบเพื่อนของคุณ
อย่าบอกนะ ว่าคุณก็เป็นคนที่คบเพื่อนแค่ตา......
เพราะถ้าเป็นอย่างนั้น คุณก็คงเป็นคนที่ไม่น่าคบคนหนึ่ง
~~~ รักเพื่อนเสมอ ~~~
+++ ไม่ว่าเพื่อนจะอยู่ที่ไหนมิตรภาพยังคงเดิม +++

Diary:วันวานที่น่าจดจำ


สวัสดีนะ วันนี้เป็นวันอะไรเอ่ย?..........วันนี้เป็นวันเสาร์ใช่ไหม แล้วทามมายยังต้องไปเรียนอยู่อีกกกกกกกกก

ก็คือวันนี้เราไปราชภัฎมาเพราะต้องไปเรียนเพิ่มเติมเคมีที่นั่น ซึ่งจริงๆเราก็ไปราชภัฎมา 2 ครั้งแล้ว รวมครั้งนี้ก็เป็น 3 ครั้ง แต่ไปแล้วก็ได้ความรู้ดี ความรู้แปลกๆที่ยังไม่เคยรู้ ซึ่งครั้งนี้ก็สนุกกว่าทุกครั้ง แต่อาจจะเป็นเพราะว่าเราคุยมากก็ได้เลยสนุกมาก 555+ เนื้อหาการเรียนวันนี้ส่วนใหญ่แล้วอ่ะนะก็คือ การแยกคาเฟอีน จากใบชาและการปฏิบัติการส่วนใหญ่ก็ยากเหมือนกัน ดีที่มีพี่พี่ที่ราชภัฎคอยช่วยเหลือเราในขั้นตอนการทำทุกอย่าง กลุ่มในการทำงานอ่ะนก็มีด้วยกัน 6 คน กลุ่มเรามี เรา แจง เจแปน มิมิ ทัช โม อ่ะ กลุ่มเราทำปฏิบัติการเสร็จกลุ่มแรกเลย เพราะพี่ที่คอยช่วยเหลือเราเก่งนั่นเอง 555+ ไม่ใช่ว่าเราเก่งอารายหรอก

เรามีประสบการณ์ดีดีอะไรจะเล่าให้ฟัง ที่เราได้พบเจอวันนี้มาเล่าให้ฟังกัน คือเราอ่ะทำปฏิบัติการเคมีถูกต้องแล้ว แต่ดันไม่มีกับเพื่อนกลุ่มอื่นๆ พวกเราก็เลยคิดว่าทำผิดอ่ะดิ พวกเราคิดว่าต้องทำใหม่ซะแล้ว เฮ้อ!!แต่ว่าอะไรเกิดขึ้นรู้ไหม เมื่อพวกเราเททุกอย่างที่คิดว่าผิดทิ้งแล้ว ท่านวิทยากรสาวสวยก็มา แล้วพี่ที่คอยช่วยเหลือเราอ่ะนะก็เข้าไปถาม สรุปแล้วเราทำถูกต้องแล้วต่างหากล่ะ 55+ อารายกะชีวิตเนี้ย แต่ก็ยังดีที่เรายังพอมีซากเหลืออยู่บ้าง เราก็เอาซากนั่นแหละมาทำต่อ สรุปแล้วซากที่เหลือมันเป็นแค่เพียงนำ ไม่หลงเหลือคาเฟอีนแล้วอ่ะดิ มันก็เลยไม่ตกผลึก เฮ้อชีวิตทามมายมันยากเย็นอย่างนี้นะ

สรุปแล้วเราก็ไม่ได้ทำต่อเพราะถึงเวลาที่เราต้องกินข้าวแล้ว พี่พี่ที่คอยช่วยเหลือเรา ก็เลยบอกว่าเดี่ยวเค้าจะทำอันใหม่ให้เราไปกินข้าวก่อน ขอบคุณพี่จริงจริงนะค่ะ ที่ช่วยเหลือเรา

นี่ก็เป็นตอนครึ่งแรกของวันค่ะ ซึ่งก็สอนให้เรารู้ว่าอย่าตัดสินใจอารายเร็วเกินไป ควรที่จะมั่นใจในตัวเองให้ดีดีที่สุดค่า..................

ก่อนเข้าครึ่งหลังนะค่ะ เราก็ไปเดินเที่ยวกันก่อนค่ะ เพราะมีเปิดท้ายที่ราชภัฎทุกๆวันเสาร์ ซึ่งเราก็ไม่ซื้ออารายนะวันนี้เป็นสิ่งที่ดีที่ทำให้รู้ว่า เราบังคับตนเองได้แล้ว 55555555+

ครึ่งหลังของวันเราก็ไปทำกิจกรรมกันต่อ ซึ่งพี่สาวสุดที่รักของเรา ก็คนที่เค้าคอยช่วยเหลือกลุ่มเราอยู่อ่ะแหละ ทำงานให้เราสำเร็จไปครึ่งหนึ่งแล้ว5555555555+ ซัมบายจิงจิง อ่ะนะ ก็คนมันเก่งนี่55+

แล้วเราก็มาช่วยพี่เค้าทำปฏิบัติการต่อ ซึ่งคราวนี้ก็สนุกมากเช่นเดิม อะซีโตนหกใส่มือด้วยแหละ55+

แต่แล้วกลุ่มเราก็ทำสำเร็จ เมื่อทุกอย่างเสร็จสิ้น กลับมาถึงโรงเรียนเราก็มาทำโครงงานต่ออ่ะ เหนื่อยชะมัดยาดเลย ขอจบวันนี้ไว้เท่านี้ก่อนนะ แล้วพุ่งนี้คงเจอกันใหมนะจ๊ะ